Rondreizen in Nieuw Zeeland

Na Christchurch gingen we de camper ophalen. 
 

Eerst gingen we naar Kaikoira. Daar gingen we met dolfijnen zwemmen, maar helaas mocht ik niet zwemmen. De golven waren te hoog, maar het kijken vanaf de boot was wel heel leuk. En we zagen de zeldzaamste dolfijn, de Maui.

Daarna gingen we naar het Abel Tasman park (park ontdekt door een Nederlander). Daar gingen we met een speedboot naartoe. Daar hebben we een wandeling gemaakt van 2,5 uur. Daarna nog naar het strand en dan weer met de speedboot terug. Maar ik had net mijn voeten schoon en mijn schoenen aan, maar om op de boot te komen moest je door het water, dus papa tilde mij op. 
 

Na Abel Tasman gingen we naar Pancakerock. Dat zijn stenen die lijken op een stapel pannenkoeken. Daarom heet het zo.Als het water dan vloed is, is het heel mooi want dan spat het water tegen de stenen.

Hierna gingen we naar Franz Josef Glacier. Daar gingen we naar de gletsjer lopen. We dachten dat dat een hele klim was, maar het was een wandeling van 20 minuten. Dus dat viel wel mee. Het was echt een groot verschil van 1950 en 2005 en 2020. Het ijs werd veel minder. In 1950 was alles daar ijs en in 2005 de helft met ijs en in 2020 bijna niks meer. 
 

Daarna gingen ernaar Fox Glacier. Daar was meer ijs. 
Bij de camping kon je naar Glow Worms kijken in het donker. Dat gingen wij ook doen. Maar het viel heel erg tegen. Je zag alleen een paar witte stippen in het donker en je mocht er geen foto’s van maken (want dag gaven ze geen licht meer). Mama had een glow worm op haar vinger. 
Na de gletsjers gingen we naar Wanaka. Mama ging daar paragliden. Dat was cool. Met een parachute heel langzaam naar beneden. 

Op de camping was een heel mooi meer.

We gingen daar ook naar een puzzel museum waar heel veel illusies waren. 

En toen we naar Manapouri reden ging de camper stuk. Dus moest iemand de camper ophalen en wij met een taxi naar de garage waar de camper naar toe ging.

Wij gingen schoolwerk maken en mama ging met de meneer van de garage mee. De transmissieolie was op, daarom konden we niet meer schakelen. 
In manapouri gaf de eigenaar van de camping ons een rondleiding. De dag erna gingen we met een boot naar mooie bergen en uitzichten kijken. De boot vertrok om 7 uur in de ochtend en we moesten om 5.30 uit bed komen. We moesten door het bos lopen naar de boot. Dat was dus in het donker, maar we hadden hoofdzaklampen op. Op de boot was er thee en koffie. Na de eerste boot gingen we met een bus verder en toen weer op een andere boot. Op die boot was het echt heel heel mooi. Er waren ook twee Nederlandse dames waar we mee gingen kletsen. 
 

Toen gingen we naar Lake Tekapo, maar daar waren we gevlucht omdat zo heel slecht en koud weer was. En toen ging de camper weer kapot. Maar in de garage zeiden ze dat we er gewoon mee door konden rijden, dus we reden maar verder naar Christchurch. Daar gingen we de camper weer inleveren. Ook daar was geregel slecht weer.  
Dat was Nieuw Zeeland